Een van de meest iconische momenten in de gehele Assassin's Creed -serie ontvouwt zich vroeg in Assassin's Creed 3, wanneer Haytham Kenway zijn missie voltooit om zijn groep veronderstelde moordenaars in de nieuwe wereld te verzamelen. De draai? Dit zijn helemaal geen moordenaars, maar Tempeliers. Haytham, die een verborgen mes hanteerde en het charisma van de geliefde Ezio Auditore van de serie uitstraalde, was afgebeeld als een held, die indianen bevrijden en botsen met Britse Redcoats. Het is pas wanneer hij de Tempeliersmantra uitgesproken, "moge de vader van begrip ons begeleiden", dat de schokkende waarheid wordt onthuld: we hebben de gezworen vijanden van de serie gevolgd.

Deze wending is een voorbeeld van het ware potentieel van Assassin's Creed. Het inaugurele spel legde een intrigerend uitgangspunt uit - track, begrijp en elimineer je doelen - maar het verhaal viel plat, met zowel Altaïr als zijn doelen zonder diepte. Assassin's Creed 2 introduceerde de meer dwingende Ezio, maar slaagde er niet in zijn vijanden dezelfde behandeling te geven, met Cesare Borgia in de spin-off broederschap die zich bijzonder eendimensionaal voelde. Pas in Assassin's Creed 3, tegen de achtergrond van de Amerikaanse revolutie, ontwikkelde Ubisoft zowel de achtervolger als de achtervolgde. Dit verrijkte de verhalende stroom van de game van Setup naar uitbetaling, waardoor een harmonieus evenwicht is geraakt tussen gameplay en verhaal dat nog moet worden geëvenaard in volgende inzendingen.

Hoewel het huidige RPG-gedreven tijdperk van Assassin's Creed over het algemeen goed is ontvangen, geloven veel fans en critici dat de serie een neerwaarts traject heeft. De redenen achter deze achteruitgang worden besproken. Sommigen beweren dat het de steeds fantastische elementen zijn, zoals het vechten tegen goden zoals Anubis en Fenrir. Anderen bekritiseren Ubisoft's opname van romantische opties of de controversiële keuze in Assassin's Creed Shadows om een ​​echte historische figuur te hebben, Yasuke, de Afrikaanse Samurai. Persoonlijk geloof ik dat geen van deze de hoofdoorzaak is. De echte kwestie ligt in de verschuiving van de serie van karaktergestuurde verhalen, die zijn verdund in uitgebreide sandbox-stijl werelden.

In de loop van de tijd is Assassin's Creed geëvolueerd uit zijn oorspronkelijke actie-avontuurwortels door RPG- en live service-elementen op te nemen, waaronder dialoogkeuzes, XP-gebaseerde progressie, buitboxen, microtransacties en versnellingsaanpassing. Naarmate deze nieuwere inzendingen groter zijn geworden, beginnen ze zich echter holer te voelen. Dit gaat niet alleen over de repetitieve nevenmissies, maar heeft ook invloed op de kernverhalen.

Terwijl een game als Assassin's Creed Odyssey meer inhoud heeft dan Assassin's Creed 2, voelt veel ervan flauw en ongeraffineerd. Theoretisch moet het toestaan ​​van spelers om de acties van hun personage te kiezen, onderdompeling, maar in de praktijk heeft het vaak het tegenovergestelde effect. Naarmate scripts zich uitbreiden om meerdere scenario's te huisvesten, verliezen ze de polish die in games wordt gevonden met meer beperkte spelerinteracties. De strak geschreven scripts van het Action-Adventure-tijdperk van de serie maakten scherp gedefinieerde karakters mogelijk, in tegenstelling tot het huidige formaat waar protagonisten zich moeten aanpassen aan de grillen van spelers, waardoor hun essentie verdunde.

Bijgevolg, hoewel Assassin's Creed Odyssey meer inhoud biedt dan zijn voorganger, voelt een groot deel ervan stijf en onafgewerkt aan, doordekt onderdompeling door duidelijk te maken dat je interactie hebt met AI in plaats van genuanceerde historische figuren. Dit contrasteert scherp met het Xbox 360/PS3 -tijdperk, dat volgens mij een aantal van de beste schrijven in gaming heeft geproduceerd. Voorbeelden zijn de gepassioneerde verklaring van Ezio na het verslaan van Savonarola, "volg mij niet, of iemand anders!" en de aangrijpende laatste woorden van Haytham aan zijn zoon, Connor:

'Denk niet dat ik van plan ben om je wang te strelen en te zeggen dat ik het mis had. Ik zal niet huilen en me afvragen wat er zou kunnen zijn. Ik weet zeker dat je het begrijpt. Toch ben ik trots op je op een manier. Je hebt grote overtuiging getoond. Kracht. Moed. Alle nobele kwaliteiten. Ik had je lang geleden moeten vermoorden. "

De verhalende kwaliteit is ook in andere aspecten gedaald. Moderne spellen hebben de neiging om de morele dichotomie te vereenvoudigen, moordenaars af te beelden als inherent goed en Tempeliers als kwaad. Eerdere inzendingen gingen echter dieper in de vage lijnen tussen de twee facties. In Assassin's Creed 3 versloeg elke Tempeliers de overtuigingen van Connor. William Johnson suggereert dat de Tempeliers de Indiaanse genocide hadden kunnen voorkomen. Thomas Hickey bespot het idealisme van de Assassins, en de kerk van Benjamin betoogt dat perspectieven op de Britse rol in het conflict variëren. Haytham zelf ondermijnt het vertrouwen van Connor in George Washington, wat de openbaring voorafschaduwde dat het Washington was, niet Charles Lee, die het verbranden van Connor's Village bestelde. Tegen het einde van het spel blijven spelers meer vragen dan antwoorden, waardoor het verhaal des te krachtiger wordt.

Nadenkend over de geschiedenis van de franchise, werd de reden dat "Ezio's familie" van de Assassin's Creed 2 -soundtrack het onofficiële volkslied van de serie werd duidelijk. De PS3-tijdperk, met name Assassin's Creed 2 en 3, waren fundamenteel over karaktergestuurde verhalen. De melancholische gitaarreeksen van "Ezio's Family" resoneren niet alleen met de Renaissance -setting, maar ook met Ezio's persoonlijke tragedie om zijn familie te verliezen. Hoewel ik de uitgebreide wereldbouw en grafische bekwaamheid van de huidige Assassin's Creed -games waardeer, hoop ik dat de serie zou kunnen terugkeren naar het leveren van de gerichte, intieme verhalen die me aanvankelijk boeiden. Maar in een industrie die in toenemende mate de voorkeur geeft aan enorme open werelden en live servicemodellen, is een dergelijke rendement mogelijk niet in overeenstemming met "goede zakelijke" praktijken.