Minęło 23 lata, odkąd przełomowy film Danny’ego Boyle’a 28 dni później zszokował widzów swoją postapokaliptyczną wizją, a teraz wyczekiwana kontynuacja 28 lat później ma ponownie oczarować. Reżyser Boyle i scenarzysta Alex Garland nie przejmują się zmianą w osi czasu, dostarczając odważny nowy rozdział, którego pragną fani.

Chociaż 28 lat później nawiązuje do surowej, intensywnej estetyki, która uczyniła jego poprzednika hitem definiującym gatunek – pomyśl o błyskawicznie szybkich „zarażonych” i ziarnistym wideo cyfrowym – podnosi stawkę dzięki epickiej, kinowej skali. Po obejrzeniu pierwszych 30 minut filmu rozmawiałem z Boyle’em o powrocie do uniwersum Wirusa Wściekłości.

„Tym razem postawiliśmy na szerokoekranowy format,” podzielił się Boyle z IGN. „To wzmacnia napięcie z pierwszego filmu – szybkość, intensywność, surową energię zarażonych. W szerokoekranowym formacie mogą czaić się wszędzie, trzymając cię w napięciu, zmuszając do ciągłego rozglądania się.”

Z Aaronem Taylorem-Johnsonem, Jodie Comer i Alfiem Williamsem w rolach głównych, 28 lat później ma na celu zrównoważenie epickiego widowiska z intymnymi momentami postaci, które definiowały oryginał, jednocześnie wprowadzając nowe, mrożące krew w żyłach sposoby przedstawienia zarażonych.

Od 28 dni później do 28 lat później: Ewolucja inspirowana Brexitem

Od debiutu 28 dni później, Boyle i Garland od czasu do czasu bawili się pomysłami na kontynuację, pełniąc role producentów wykonawczych przy 28 tygodni później z 2007 roku. Boyle wspomina udział w pokazie odnowionego filmu w British Film Institute, zaskoczony trwałym wpływem filmu.

„To mnie uderzyło: ‘Wow’,” mówi z uśmiechem. „Za każdym razem, gdy czuliśmy tę iskrę, Alex i ja burzyliśmy mózgami, jak pchnąć historię dalej.”

Wczesne koncepcje często utykały, zmierzając w przewidywalnym kierunku sequela. „Alex napisał kiedyś scenariusz, ale wydawał się zbyt znajomy – wirus przekształcony w broń przez jakąś tajemniczą grupę,” wyjaśnia Boyle. „Nie byliśmy przekonani. Potem zaczęliśmy wyobrażać sobie większy obraz, serię filmów, które nie tylko rozprzestrzeniały wirus na cały świat.”

Zamiast rozległej, globalnej epidemii, wybrali bardziej introspektywną ścieżkę, inspirowaną rzeczywistymi wydarzeniami, takimi jak Brexit. „Skierowaliśmy się do wewnątrz, skupiając się na Anglii,” mówi Boyle. „Brexit dał nam unikalną perspektywę do badania izolacji i odporności, odzwierciedlając zmiany od czasu pierwszego filmu.”

Historia rozpoczyna się od odizolowanej społeczności wyspiarskiej, chronionej przed chaosem zarażonych, który ogarnął Wielką Brytanię, ale zmuszonej do samodzielnego przetrwania.

„Te filmy nie są o moralizowaniu,” zauważa Boyle. „Ale odzwierciedlają, gdzie jesteśmy, kim jesteśmy, zarówno jako jednostki, jak i społeczeństwo.”

Zamiana iPhone’ów na apokalipsę w formacie 2.76:1

Oryginalne 28 dni później opierało się na cyfrowym wideo dla jego surowego, intymnego klimatu, co wyróżniało je. W sequelu Boyle i jego zespół czerpali inspirację z tego podejścia, dostosowując je do dzisiejszej technologii.

„Nie mogliśmy ignorować wpływu oryginału,” mówi Boyle. „Wtedy wyobrażaliśmy sobie kamery rejestrujące apokalipsę. Teraz to iPhone’y – czasem 20 naraz.”

Boyle postrzega ograniczenia techniczne jako atut kreatywny. „Ustalanie limitów – jak używanie iPhone’ów w niektórych scenach – pobudza innowacje,” mówi. Współpracując z operatorem Anthonym Dod Mantle, Boyle osiąga imponujący format szerokoekranowy 2.76:1, zwykle zarezerwowany dla epickich formatów jak IMAX, aby zanurzyć widzów w zniszczonej Wielkiej Brytanii.

Produkcja wykorzystała najnowocześniejsze techniki: kamery przypięte do aktorów, specjalne rigi dla wielu iPhone’ów, drony i różnorodne obiektywy. „Mieliśmy rigi dla ośmiu, 10, nawet 20 iPhone’ów,” ujawnia Boyle. „Jest ujęcie w drugiej połowie – rozpoznacie je, gdy je zobaczycie. Jest żywe, szokujące i wciąga w nowy świat.”

Ta „biedna wersja bullet time” oferuje widoki w 180 stopniach, pozwalając montażystom dynamicznie przecinać akcję, wzmacniając intensywność horroru.

„Uwielbiam łamać reguły,” dodaje Boyle. „To umieszcza cię w centrum sceny – pełnych wściekłości momentów z Jodie Comer czy mrożących krew w żyłach spotkań w opuszczonych przestrzeniach.”

Będziemy musieli poczekać, aby odkryć tajemnicę tego „nagiego alfa”.

Łączenie trzymającej w napięciu akcji z głębokim skupieniem na postaciach

Długa współpraca Boyle’a i Garlanda, od Plaży po teraz, napędza obietnicę 28 lat później. Scenariusze Garlanda rzucają wyzwanie kinowym normom, łącząc fizyczne widowisko z bogatymi łukami postaci.

„Alex pisze z odważną fizycznością,” mówi Boyle. „Jego pomysły zmuszają reżyserów do innowacji, niezależnie od tego, czy sam reżyseruje, czy, jak tutaj, ja jestem za sterami.”

„Ta seria żyje akcją, ale jest zakorzeniona w postaciach,” kontynuuje Boyle. „Alex idealnie równoważy oba aspekty.”

Boyle uzupełnia to swoim talentem do dynamicznego opowiadania historii, używając narzędzi takich jak wielokamerowe rigi, aby trzymać aktorów w gotowości. „To wstrząsa nawet doświadczonymi aktorami,” śmieje się. „Nie mogą przewidzieć ujęcia.”

„Uwielbiam historie, w których prawdziwy świat zderza się z fikcją,” dodaje. „To rusztowanie, które wspiera lub zakłóca narrację – idealne połączenie.”

Chociaż pełny wpływ 28 lat później ujawni się po premierze, Boyle obiecuje film, który jest zarówno znajomy, jak i zaskakująco świeży. „To nie jest to, czego oczekujesz,” drażni. „Jest odważny, unikalny i jestem z niego niesamowicie dumny.”