Trybunał sprawiedliwości Unii Europejskiej (CJEU) wydał przełomowe orzeczenie, które pozwala konsumentom odsprzedać wcześniej zakupione i pobierane gier i oprogramowanie, pomimo ograniczeń w umowach licencji użytkownika końcowego. Ta znacząca decyzja wpływa na sposób obsługi towarów cyfrowych w Unii Europejskiej.

Sankcje sądowe w UE odsprzedaż gier do pobrania

Zasada wyczerpania i granic praw autorskich

Orzeczenie CJEU wynika z sporu między sprzedawcą oprogramowania używanymSoft i Oracle w niemieckich sądach. Podstawową zasadą podtrzymaną przez sąd jest wyczerpanie prawa dystrybucji , znanego również jako zasada wyczerpania praw autorskich. Ta zasada decyduje, że gdy posiadacz praw autorskich sprzedaje kopię i daje klienta prawo do używania go na czas nieokreślony, prawo do kontrolowania jego dystrybucji jest wyczerpane. W związku z tym oryginalny nabywca może odsprzedać licencję, umożliwiając nowemu kupującemu pobranie gry ze strony internetowej wydawcy.

To orzeczenie dotyczy konsumentów w państwach członkowskich UE i wpływa na gry kupowane na platformach takich jak Steam, GOG i Epic Games. TJEU stwierdził: „Umowa licencyjna przyznająca klientowi prawo do użycia tej kopii na nieograniczony okres, że Rightholder sprzedaje kopię klientowi, a tym samym wyczerpuje jego wyłączne prawo dystrybucji ... Dlatego nawet jeśli umowa licencyjna zabrania dalszego przeniesienia, Rightholder nie może już przeciwstawić się odsprzedażowi tego kopii”.

W praktyce oryginalny nabywca zazwyczaj zapewniałby kod licencji gry, porzucając dostęp po odsprzedaży. Jednak brak ustrukturyzowanego rynku takich transakcji rodzi praktyczne wyzwania i pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi, takich jak zarządzanie przeniesieniem rejestracji, zwłaszcza że kopie fizyczne mogą być nadal rejestrowane na koncie pierwotnego właściciela.

Odsprzedawca nie może uzyskać dostępu ani grać w grę po odsprzedaży

Podczas gdy orzeczenie zastępuje klauzule niezarejestrowane w umowach użytkowników w państwach członkowskich UE, ma kluczowe ograniczenie: oryginalny sprzedawca musi uczynić swoją kopię bezużyteczną w momencie odsprzedaży. TJEU wyjaśniło: „Oryginalny nabywca namacalnej lub niematerialnej kopii programu komputerowego, dla którego prawo do dystrybucji prawa autorskiego jest wyczerpane, musi sprawić, by kopia pobrana na własny komputer był bezużyteczny w momencie odsprzedaży. Gdyby nadal go używał, naruszyłby ekskluzywne prawo do reprodukcji programu komputerowego”.

Umożliwia reprodukcję kopii niezbędnych do użycia programu

Sąd zajął się również prawami do reprodukcji, stwierdzając, że chociaż prawo do dystrybucji jest wyczerpane, prawo do reprodukcji pozostaje, ale „podlega niezbędnym reprodukcjom dla użytku prawnego nabywcy”. Oznacza to, że kolejni kupujący mogą pobrać program na swój komputer, ponieważ jest to uważane za niezbędne reprodukcję w celu korzystania z programu zgodnie z przeznaczeniem. Żadna umowa nie może tego ograniczyć.

CJEU podkreślił: „W tym kontekście odpowiedzią sądu jest to, że każdy kolejny nabywca kopii, dla której prawo dystrybucji właściciela praw autorskich jest wyczerpane, stanowi tak uprawniony nabywca. Może zatem pobrać na swój komputer, który został mu sprzedany przez pierwszego nabywcę. Takie pobieranie musi być uznane za to, że do pobrania musi zostać uznane za miejsce.

Ograniczenie sprzedaży kopii zapasowych

Co ważne, sąd określił, że kopie zapasowe nie mogą być odsprzedane. TJEU orzekł: „Uznawani nabywcy programów komputerowych nie mogą odsprzedawać kopii tworzenia kopii zapasowych programów”, w sprawie między rankingami Aleksandrs i Jurijs Vasilevics przeciwko Microsoft Corp.

To orzeczenie TJEU ma na celu przekształcenie rynku cyfrowego w UE, oferując konsumentom większą swobodę w odsprzedaży towarów cyfrowych, jednocześnie prezentując nowe wyzwania dla cyfrowych platform dystrybucji i posiadaczy praw autorskich.