Het is einde van het jaar, tijd voor mijn keuze voor "Spel van het Jaar": Balatro. Hoewel het niet mijn absolute favoriet is, verdient het succes ervan discussie.

Het is 29 december (ervan uitgaande dat je dit op tijd leest) en de talrijke prijzen van Balatro, waaronder Indie en Mobile Game of the Year bij The Game Awards, en twee Pocket Gamer Awards, liggen waarschijnlijk vers in je geheugen. Jimbo's creatie heeft veel lof gekregen.

Het succes ervan heeft echter ook tot verwarring en zelfs woede geleid. Vergelijkingen tussen flitsende gameplay-video's en de eenvoudigere beelden van Balatro hebben ertoe geleid dat sommigen de vele prijzen in twijfel trokken. De waargenomen eenvoud van deze deckbuilder heeft velen verbijsterd.

Dit onderstreept volgens mij waarom dit mijn GOTY is. Maar eerst een paar eervolle vermeldingen:

Eervolle vermeldingen:

• Vampire Survivors' Castlevania-uitbreiding: De langverwachte komst van iconische Castlevania-personages is fantastisch.
• Squid Game: Unleashed's gratis te spelen model: Een potentieel baanbrekende zet van Netflix Games, die suggereert dat de nadruk ligt op het aantrekken van nieuwe kijkers.
• Watch Dogs: Truth audio-avontuur: Een interessante, zij het onverwachte, releasekeuze van Ubisoft, die een andere benadering van de Watch Dogs-franchise laat zien.

Mijn Balatro-ervaring:

Mijn ervaring met Balatro is gemengd. Hoewel het onmiskenbaar boeiend is, heb ik het niet onder de knie. De focus op het optimaliseren van de deckstatistieken, een frustrerend aspect voor mij, heeft ervoor gezorgd dat ik ondanks vele speeluren geen runs kon voltooien.

Het is echter het geld waard geweest. Het is eenvoudig, tijdrovend zonder al te veeleisend te zijn, en visueel aantrekkelijk. Voor $ 9,99 krijg je een meeslepende roguelike deckbuilder die geschikt is voor openbaar spelen. Het vermogen van LocalThunk om een ​​eenvoudig formaat naar een hoger niveau te tillen is indrukwekkend.

De rustgevende muziek en bevredigende geluidseffecten versterken de gameplay-loop. Het is verfrissend eerlijk over het verslavende karakter ervan.

Maar waarom zou je het nog een keer bespreken? Omdat voor sommigen het succes ervan onvoldoende is.

Voorbij de "slechts een spelletje"-kritiek:

Balatro is niet het enige spel dat dit jaar kritiek krijgt (denk aan Astrobot, na het winnen van de prijzen van Big Geoff). De reactie op Balatro benadrukt een cruciaal punt: het ontwerp.

Balatro is onbeschaamd 'gamey'. Het is visueel aantrekkelijk zonder al te complex of opzichtig te zijn. Het is geen geavanceerde technische demo; LocalThunk begon het als een passieproject.

Het succes ervan brengt velen in verwarring omdat het geen flitsende gacha-game is en ook geen technologische grenzen verlegt. Voor sommigen is het slechts ‘een kaartspel’. Maar het is een goed uitgevoerd kaartspel, dat een frisse kijk op het genre biedt. De spelkwaliteit moet worden beoordeeld op basis van de kernmechanismen, en niet alleen op visuele betrouwbaarheid.

Inhoud boven stijl:

Het succes van Balatro toont aan dat releases voor meerdere platforms geen enorme, platformonafhankelijke gacha-avonturen hoeven te zijn. Eenvoud en stijl kunnen even succesvol zijn. Hoewel het geen enorm financieel succes was, leverden de relatief lage ontwikkelingskosten waarschijnlijk aanzienlijke winsten op voor LocalThunk.

Balatro bewijst dat een goed ontworpen, eenvoudige game aantrekkelijk kan zijn op mobiele, console- en pc-platforms.

Mijn eigen worstelingen met Balatro benadrukken de toegankelijkheid ervan. Sommige spelers streven naar optimalisatie; anderen, zoals ik, genieten ervan als een ontspannend tijdverdrijf.

Concluderend leert het succes van Balatro een waardevolle les: je hebt geen baanbrekende beelden of complexe mechanica nodig om te slagen. Soms is een beetje een "grappenmaker" voldoende.