Hallo lieve lezers, en welkom bij de SwitchArcade Round-Up voor 3 september 2024. In het artikel van vandaag heb ik nog een paar recensies voor jullie. Enkele uitgebreide gedachten over Castlevania Dominus Collection, een blik op Shadow of the Ninja – Reborn, en enkele snelle kritieken op een paar Pinball FX tafels die onlangs zijn gearriveerd als DLC. Daarna bekijken we de nieuwe releases van de dag, inclusief de eigenzinnige en coole Bakeru, en gaan we vervolgens op zoek naar de nieuwste verkopen en aflopende kortingen voor de dag. Laten we beginnen!

Reviews en miniviews

Castlevania Dominus Collection ($ 24,99)

Je kunt zeggen wat je wilt over Konami in de moderne tijd, maar het heeft de boel absoluut kapot gemaakt met de meeste van zijn klassieke collecties. Vooral Castlevania geniet in dit opzicht veel liefde, waarbij Castlevania Dominus Collection de derde is op moderne platforms. Deze keer ligt de focus op de Nintendo DS-trilogie van games in de franchise. De ontwikkelklusjes zijn wederom door M2 opgepakt, met de gebruikelijke uitstekende resultaten. Maar er is meer dan op het eerste gezicht lijkt, en alles in aanmerking genomen is dit misschien wel de meest essentiële Castlevania collectie tot nu toe.

Ik loop echter op de zaken vooruit. Laten we het eerst over het hoofdgerecht hebben. Het Nintendo DS-tijdperk van Castlevania was in sommige opzichten historisch voor de franchise, en niet allemaal even goed. Het positieve is dat alle drie de games een unieke identiteit hadden en een verrassend gevarieerd trio vormen. Dawn of Sorrow is een direct vervolg op Aria of Sorrow. Het kwam al heel vroeg in het leven van de Nintendo DS voor, en is daarom vervloekt tot een aantal stomme touchscreen-gimmicks die gelukkig in deze release zijn verzacht. Portrait of Ruin plaatst de touchscreen-onzin in een bonusmodus en vertrouwt op een interessante gimmick met twee karakters om zich te onderscheiden. Order of Ecclesia brengt de zaken echt door elkaar, met een aanzienlijk hogere moeilijkheidsgraad dan zijn voorganger en een ontwerp dat teruggrijpt op Simon’s Quest van alle games. Allemaal goede spellen. Geweldig zelfs? Zou het aanbevelen.

Aan de negatieve kant was dit de laatste snik van de reeks verkennende Castlevania-games gemaakt door Koji Igarashi, die de serie een schop onder de broek gaf met Symfonie van de Nacht toen dat het meest nodig was. De opbrengsten namen af ​​en Konami dacht dat het beter zou spelen in MercurySteam's Lords of Shadow. Nou ja, achteraf gezien is het 20/20 denk ik. Waren deze games zo verschillend van elkaar omdat IGA zijn creatieve benen wilde strekken, of was het een wanhopige poging om iets te vinden dat bij een steeds ongeïnteresseerder publiek zou blijven hangen? We zullen het nooit weten. Ik kan me nog herinneren dat veel mensen zich destijds uitgeput voelden door dit soort Castlevania, en ik moet beschamend toegeven dat ik, ondanks dat ik ze elke keer op de eerste dag kocht en er helemaal uit speelde, ook het gevoel had dat de serie raakte in een sleur. Lijkt het niet altijd zo te zijn dat je niet weet wat je hebt totdat het weg is?

Het vreemde is dus dat deze spellen niet lijken te zijn geëmuleerd, maar in plaats daarvan zijn inheemse havens. Daardoor kon M2 leuke dingen doen, zoals het vervangen van de vervelende touchscreen-afdichtingen in Dawn door veel beter beheersbare knopdrukken, en je niet alleen het hoofdscherm en het statusscherm te allen tijde laten zien, maar ook de kaart als derde scherm. Wat is dit, een Nintendo TS? Er zijn nog steeds een aantal zeer DS-achtige aspecten aan deze games, maar ze moesten allemaal werken met een controller voor de dockmodus, en dat doen ze allemaal. Dit maakt Dawn of Sorrow eigenlijk een stuk beter, en ik zou het nu in mijn top vijf Castlevania games aller tijden plaatsen.

Qua opties en extra's is hier genoeg te vinden. Voor algemene opties krijg je de keuze welke regio van elke game je wilt spelen, de mogelijkheid om de toewijzing van knoppen voor bevestigen/annuleren te wisselen, en de keuze of je wilt dat de linker joystick wordt toegewezen aan karakterbewegingen of aan de aanraking. cursor. Dit laatste is belangrijk voor een van de bonusmodi in Portrait of Ruin. Er is ook een ongelooflijk schattige aftiteling waarin een van de onbezongen helden van de serie zijn dromen verwezenlijkt. Zorg ervoor dat je ze bekijkt. Er is een mooie galerij waar je wat kunst, handmatige scans en box-art voor elk van de drie DS-games kunt bekijken. Je kunt ook naar de muziek van alle meegeleverde games luisteren, en als de muziek zo goed is, weet je dat dat een traktatie is. Je kunt zelfs je eigen aangepaste afspeellijst met nummers maken.

Eenmaal in de game kun je gebruik maken van de opslagstatussen en een terugspoelfunctie, de bedieningselementen naar wens opnieuw toewijzen, aanpassen hoe de drie schermen zijn ingedeeld, kies uit een handvol achtergrondkleuren en pas de niveaus van de verschillende audio-elementen aan. Er is ook een uitgebreid compendium voor elk spel, met informatie over uitrusting, vijanden, items en andere aandachtspunten. Vrijwel alles wat je nodig hebt om maximaal van deze games te genieten. Het enige waar ik om zou kunnen vragen zijn misschien een paar andere schermopstellingsopties waarmee ik de speelruimte groter kan maken, maar dat is een heel kleine muggenzifterij. Dit is een geweldige manier om van drie hele coole games te genieten, en voor de prijs is het een absurde waarde.

Maar wacht! Er is meer! Het absoluut vreselijke arcadespel Castlevania, Haunted Castle, is hier opgenomen. Ik weet niet zeker waarom het uit de eerste collectie is weggelaten en is verplaatst naar de anders schietzware Konami-arcadecollectie, maar hier is het. Ook hier krijg je diverse mogelijkheden, waaronder de vrijwel noodzakelijke optie voor onbeperkt doorgaan. Serieus, dit spel is brutaal oneerlijk. Goede muziek, een geweldige opening waarin Simon in een hippe smoking te zien is, maar het spel zelf is vreselijk en volkomen onherstelbaar. Of… is het?

De laatste extra, en het voelt belachelijk om zoiets substantieels een extra te noemen, maar het is de bewoording van M2 en niet de mijne, is een complete remake van Haunted Castle. Net zoals toen het de taak op zich nam om Castlevania: The Adventure opnieuw te maken met Castlevania: The Adventure Rebirth op de Nintendo Wii (geef alle Rebirth-games opnieuw uit) ), heeft M2 feitelijk naar het originele spel gekeken en besloten om in plaats daarvan een goed spel te maken. Haunted Castle Revisited neemt veel aanwijzingen over van het originele arcadespel, maar doet echt zijn eigen ding, vrijwel van boven tot onder. Ja, we hebben een nieuw Castlevania-spel! Een hele goede! Het zit weggestopt op het tabblad Extra's van een Nintendo DS-collectie, maar hij is er!

Als je van Castlevania houdt, moet je echt kopen Castlevania Dominus-collectie. Er is hier een geheel nieuw Castlevania-spel en het is een soort regels. Je krijgt ook waar je de collectie ogenschijnlijk voor koopt met de drie Nintendo DS IGAvania’s, gepresenteerd in de mooiste vorm die je maar kunt wensen. Het originele Spookkasteel is er ook. Als je Castlevania daarentegen niet leuk vindt, zijn we geen vrienden. En tot slot, als je Castlevania niet kent, moet je alle drie de collecties pakken en naar de goede tijden gaan. Opnieuw een absoluut geweldige show van Konami en M2.

SwitchArcade-score: 5/5

Shadow of the Ninja – Reborn ($ 19,99)

Ik heb een beetje een achtbaan meegemaakt met Shadow of the Ninja – Reborn. Ik heb genoten van alle releases van Tengo Project tot nu toe, en ik geloof dat de versies van Wild Guns en The Ninja Warriors in alle opzichten definitief zijn. Ik had een paar problemen met Pocky & Rocky, maar over het algemeen was dat ook een heel plezierige stoeipartij. Shadow of the Ninja leek in veel opzichten echter een andere ketel vis . De teamleden van het Tengo Project hadden niet veel te maken met het originele spel, en dit was een 8-bits spel dat werd bijgewerkt in plaats van een 16-bits spel. Persoonlijk denk ik ook niet dat het originele spel zo goed is als Wild Guns,The Ninja Warriors en Pocky & Rocky. Het gevolg was dat ik een beetje aarzelde toen deze remake werd aangekondigd.

Toen kreeg ik vorig jaar de kans om het eerste kleine deel van de game te spelen op de Tokyo Game Show, en dat vond ik leuk genoeg om weer opgewonden raken. Nu ik het spel een paar keer heb gespeeld, ben ik ergens in het midden terechtgekomen. Ik denk dat Shadow of the Ninja – Reborn vergeleken met de andere games van deze ontwikkelaar iets minder afgerond is. De verbeteringen ten opzichte van het originele spel zijn talrijk, van de uitstekende presentatie tot een verfijnder wapen- en itemsysteem. Je krijgt hierin geen leuke nieuwe personages, maar de twee bestaande speelbare personages zijn gedifferentieerd. Het is, zoals je zou verwachten, beter dan het originele spel, terwijl de belangrijke aspecten van de geest ervan behouden blijven. Als je van Shadow of the Ninja hield, zul je dit echt geweldig vinden.

Als je daarentegen net als ik bent en alleen de origineel is om een ​​fatsoenlijke actie-platformgame te zijn, zul je met Reborn waarschijnlijk niet veel verder van dat doel afkomen. Het is een grote verbetering om te allen tijde toegang te hebben tot zowel de ketting als het zwaard, en het zwaard is over het geheel genomen nuttiger dan in het originele spel. Het nieuwe inventarissysteem is cool en voegt een beetje pit toe aan een spel dat zoiets nodig had. De presentatie is uitstekend, en je zou nooit weten dat het gebaseerd was op een 8-bits spel. Er zijn een paar grove moeilijkheidsgraden, en ik denk dat dit over het geheel genomen een uitdagender spel is dan het origineel. Misschien is dat nodig, omdat het over het algemeen geen erg langdurige aangelegenheid is. Het is de beste Shadow of the Ninja die je zou kunnen spelen, maar het is nog steeds Shadow of the Ninja.

Shadow of the Ninja – Reborn is opnieuw een solide poging van Tengo Project, en is in sommige opzichten de meest substantiële verbetering ten opzichte van zijn voorganger van al hun releases tot nu toe. Of je het wel of niet moet oppakken, zal echt afhangen van hoe je over dat originele spel denkt, omdat de kern nog steeds heel erg in lijn ligt met die NES-titel. Degenen zonder enige voorafgaande ervaring zullen hier een leuk maar niet essentieel actiespel vinden, een spel dat zeer sterk de 8-bit ontwerpgevoeligheid onderschrijft.

SwitchArcade Score: 3.5/5

Pinball FX – De prinsessenbruid-flipperkast ($5,49)

Een paar korte Pinball FX DLC-recensies, deels om de enorme update te vieren Pinball FX heeft ontvangen waardoor het eindelijk goed speelbaar is op Switch. Daarbij zijn er twee nieuwe tafels uitgebracht als DLC: The Princess Bride Pinball en Goat Simulator Pinball. De eerste is gebaseerd op de cultklassieker en bevat niet alleen echte stemfragmenten, maar ook videoclips uit de film. Dat is precies wat ik wil zien in deze gelicentieerde tabellen, Zen. Mechanisch gezien voelt deze tafel aan als iets waarvan je daadwerkelijk een echte fysieke versie zou kunnen zien. Relatief eenvoudig om te leren, relatief authentiek qua licentie en bevredigend om op te scoren.

Zen Studios scoort niet altijd met zijn gelicentieerde tafels, waarbij vaak zaken als muziek, echte stemmen en gelijkenissen ontbreken. The Princess Bride Pinball is in dat opzicht een van de betere, en ik denk dat elke fan van de film die niet allergisch is voor flipperkast er goed aan doet om deze eens te bekijken. Het is niet de meest innovatieve tafel, gebaseerd op veel versleten ontwerpkeuzes, maar ik denk dat dat ook past. Een goed moment voor zowel nieuwkomers als veteranen.

SwitchArcade-score: 4,5/5

Pinball FX – Goat Simulator Pinball ($5,49)

Dan hebben we Goat Simulator Pinball, en deze begrijpt het zijn licentie even goed. Dat betekent dat dit in veel opzichten een heel vreemde tafel is, en dat deze zeker alleen in videogamevorm zou kunnen bestaan. Je raakt betrokken bij veel gekke geitengerelateerde incidenten, waarbij je effecten aan je bal toevoegt om verschillende elementen van de tafel te activeren. In het begin is het een beetje verbijsterend, maar blijf volhouden en je zult beloond worden. Meer een tafel voor de ervaren spelers, denk ik. Goat Simulator fans zonder flipperkastervaring zullen waarschijnlijk enige moeite hebben om er voldoende grip op te krijgen om enkele van de grappigere capriolen te zien.

Goat Simulator Pinball is ook een solide stukje DLC van de mensen van Zen Studios, die inmiddels zoveel tafels hebben gemaakt dat ze waarschijnlijk graag de kans willen krijgen om zoiets off-the-wall te doen. Het is een lastige tabel om te leren, maar als je dat eenmaal doet, zul je echt gekke dingen te zien krijgen. Fans van de Goat Simulator-spellen die het spel lang genoeg kunnen volhouden om de kneepjes van het vak te leren, worden beloond, maar het zal wat meer werk vergen om daar te komen dan bij sommige andere tafels.

SwitchArcade-score: 4/5

Selecteer Nieuw Releases

Bakeru ($39,99)

Als je mijn recensie gisteren hebt gelezen, weet je dat ik hier erg van heb genoten luchtige, charmante 3D-platformgame van de fijne mensen van Good-Feel. Speel als een tanuki genaamd Bakeru die op een missie is om Japan te redden van een kwaadaardige opperheer die mensen heeft gevangen in een eeuwig festival. Vecht tegen vijanden, haal interessante Japanse weetjes uit verborgen poep, verzamel souvenirs en lach misschien hier en daar zelfs. De framerate in deze Switch-versie is inconsistent, dus techneuten willen hem misschien ergens anders spelen. Als je dat aspect niet erg vindt, is dit een leuke game om op je Switch te spelen.

Holyhunt ($ 4,99)

Dit is een top-down arena-gebaseerde twin-stick shooter. Het beschrijft zichzelf als een liefdesbrief aan 8-bit-games, maar ik kan me niet echt herinneren dat ik destijds veel van dit soort games heb gezien. Het ziet er in ieder geval amusant genoeg uit voor wat het is. Schieten, schieten, rennen, rennen, nieuw wapen kopen, herhalen. Pas op voor bazen. Dat soort dingen.

Shashingo: Leer Japans met fotografie ($ 20,00)

Normaal gesproken gebruik ik deze taal niet- dingen leren omdat we hier meer op games gericht zijn, maar hier lijkt in ieder geval wat extra moeite in te zitten. Je gaat rond, maakt foto's van dingen en leert de Japanse namen ervoor. Zou ik er twintig aan uitgeven? Waarschijnlijk niet. Maar iedereen leert op verschillende manieren, en dit is misschien wel hoe jij leert.

Verkoop

(Noord-Amerikaanse eShop, Amerikaanse prijzen)

Een aantal fatsoenlijke games in de inbox vandaag, waaronder OrangePixels selectie van geweldige pick-up-and-play titels. Alien Hominid geniet van een uiterst zeldzame korting, en je kunt ook Ufouria 2 opscheppen voor een mooie prijs. In de outbox eindigen titels van THQ en Team 17 met hun nieuwste kortingen. Bekijk hun uitgeverspagina's, want ik heb er slechts een handvol voor elk opgenomen. Blader zoals altijd door beide lijsten.

Selecteer nieuwe verkopen

Space Grunts ($8,39 van $13,99 tot 7 september)
Meganoid ($5,39 van $8,99 tot 9 /7)
Stardash ($ 5,99 van $ 9,99 tot 7 september)
Gunslugs ($ 4,79 van $ 7,99 tot 7 september)
Gunslugs 2 ($ 4,79 van $ 7,99 tot 7-9)
Heroes of Loot ($ 4,79 van $ 7,99 tot 7-9)
Heroes of Loot 2 ($ 5,99 van $ 9,99 tot 7 september)
Warhammer 40k Dakka Squadron ($1,99 van $19,99 tot 9/9)
Castle Crashers Remastered ($7,49 van $14,99 tot 9/10)
Alien Hominid HD ($9,59 vanaf $11,99 tot 9/10)
Alien Hominid Invasion ($15,99 van $19,99 tot 9/10)
Dienstplichtige ( $ 17,59 vanaf $ 21,99 tot 15 september)
Overweergave ($ 1,99 van $ 7,99 tot 15 september)
Hero-U: Rogue to Redemption ($2,99 vanaf $19,99 tot 16 september)
Agent Intercept ($ 7,99 van $ 19,99 tot 16 september)

Geheime bestanden Tunguska ($2,09 van $14,99 tot 16-09)
Geheime bestanden Puritas Cordis ($ 2,09 van $ 14,99 tot 16 september)
Geheime bestanden Sam Peters ($2,02 van $6,99 tot 16 september)
Lost Horizon ( $ 2,09 van $ 14,99 tot 16 september)
Lost Horizon 2 ($2,09 van $14,99 tot 16-09)
Zombo Buster Advance ($1,99 van $3,99 tot 16-09)
Skautfold Usurper ($7,49 van $14,99) tot 17 september)
Nucleaire explosie ($4,99 van $9,99 tot 17 september)
Helvetii ($5,09 vanaf $ 16,99 tot 17 september)
Heidelberg 1693 ($4,49 van $14,99 tot 17-09)
Sophstar ($6,49 van $12,99 tot 17-09)
Harmony's Odyssey ($ 2,99 vanaf $14,99 tot 17 september)
Ufouria 2: The Saga ($17,49 van $24,99 tot 17 september)
Promenade ($ 12,49 van $ 24,99 tot 17 september)
Shinorubi ($9,99 van $19,99 tot 17 september)
Laatste nacht van de winter ($6,99 van $ 9,99 tot 17 september)
Kamaeru: A Frog Refuge ($15,99 van $19,99 tot 18 september)
Niemand redt de wereld ($9,99 van $24,99 tot 23 september)
Zomer in Mara ($7,99 vanaf $ 19,99 tot 23 september)
Guacamelee 2 ($ 4,99 van $ 19,99 tot 23 september)
Railbound ($ 2,59 vanaf $ 12,99 tot 23/9)

Uitverkoop eindigt Tomorrow, 4 september

Capes ($29,99 van $39,99 tot 4-9)
Fates of Ort ($4,49 van $14,99 tot 4/9)
Floogen ($1,99 van $3,99 tot 4/9)
Pluizige Horde ($1,99 van $9,99) tot 4/9)
Gum ($1,99 van $7,99 tot 4/9)
Hopping Girl Kohane EX ($16,74 vanaf $ 24,99 tot 4/9)
Kingdom Come Deliverance ($29,99 van $49,99 tot 4/9)
Kona II: Brume ($ 11,99 vanaf $ 29,99 tot 4/9)
Metro 2033 Redux ($3,99 van $19,99 tot 4/9)
Metro Last Light Redux ($ 3,99 vanaf $ 19,99 tot 4/9)
Outward Definitive ($23,99 van $39,99 tot 4/9)
Overcooked Special Edition ($3,99 vanaf $ 19,99 tot 4/9)
Rolling Car ($1,99 van $7,99 tot 4/9)
Stunt Paradise ($5,19 van $ 7,99 tot 4 september)
Klein Pixels Vol 1 Ninpo Blast ($3,99 van $4,99 tot 4/9)
Worms WMD ($5,99 van $29,99 tot 4/9)
Yoku's eiland Express ($ 3,99 van $ 19,99 tot 4 september)

Dat is alles voor vandaag, vrienden. We zijn morgen terug met meer nieuwe releases, meer verkopen en misschien wat nieuws. Misschien een recensie? Geen beloftes. Ik denk dat we officieel in het seizoen van TOO MANY GOOD GAMES zitten, dus houd je portemonnee vast en geniet van het plezier. Het is waarschijnlijk de laatste vakantierit van de Switch, dus laten we het de moeite waard maken. Ik hoop dat jullie allemaal een geweldige dinsdag hebben, en zoals altijd, bedankt voor het lezen!